Baner

Baner
Ziemia Gorzowska
Gorzów,

poniedziałek, 29 grudnia 2014

Wznowienie połączeń kolei podmiejskiej do Gorzowa Wlkp.


Wydawnictwo chciałoby zaprosić do udziału w akcji mającej doprowadzić do wznowienia połączeń podmiejskich autobusami szynowymi na trasie Gorzów Wlkp.- Gorzów centrum (nowy przystanek)- Strzelce Krajeńskie Miasto.


Starą kolej w centrum Gorzowa można zmienić na styl berliński - twierdzi Adam Fularz


Niech nas w Gorzowie też wozi szybka kolej

Starą kolej w centrum Gorzowa można zmienić na styl berliński - twierdzi Adam Fularz. Zielonogórzanin Adam Fularz proponuje połączenie szybką koleją gorzowskiego śródmieścia z Wieprzycami, Deszcznem, Baczyną, a w przyszłości także z Górczynem.

Przed rokiem tramwaje na gorzowski Górczyn były jednym z postulatów w akcji "Możemy zmienić Gorzów" firmowanej przez "Gazetę". Prawie 38 proc. mieszkańców stwierdziło, że jest to jeden z miejskich priorytetów, stawiając rozbudowę linii tramwajowej nawet przed czystością ulic i remontami w szkołach. Ale kolej?

10005949_765494526797174_964083125978415455_o (1)
Fot. Kolej w centrum Gorzowa- niebieskie linie, wg http://www.ludziedlamiasta.pl/gorzow-wielkopolski-koncepcja-przebudowy/

czwartek, 16 października 2014

Port lotniczy Gorzów- jest nieużywany...



Wydanie płatne, cena abonamentowa. Gorzów, 16 października 2014 r.
Fragment - wersja demonstracyjna wersji płatnej

Nieużywany port lotniczy Gorzów- Lipki Wielkie to wydane kilkadziesiąt milionów PLN nie przynoszących korzyści gospodarczych

"W pierwszym roku funkcjonowania około połowa miejsc w naszych samolotach będzie w cenie 99 zł" – hucznie zapowiadali przedstawiciele taniej linii lotniczej, która przed swoim bankructwem zamierzała realizować loty pasażerskie z lotniska w Kielcach. Czy to samo jest możliwe w Gorzowie?

Fotografie portu w Gorzowie

W Kielcach jednak zabrakło ok. 10 mln PLN na dostosowanie portu do obsługi połączeń. Ile mln PLN zabrakło w Gorzowie, mieście mającym bardzo podobne lotnisko, choć z nieco krótszym pasem, położone 22 km od centrum miasta?

czwartek, 2 października 2014

OTWARCIE MUZEUM MARTYROLOGII

2014-10-02
OTWARCIE MUZEUM MARTYROLOGII
 - plakatotwarciemuzeum2014.jpg
- plakatotwarciemuzeum2014niem.jpg

Wojciech Zimmerman
--   Wiadomość wysłana ze strony http://www.slonsk.pl  

środa, 16 października 2013

Burgundowie- antycznie mieszkańcy naszego regionu


Wcześniejsze badania na podstawie powstałych znacznie później sag dotyczących pochodzenia ( Origo gentis ) widzi kwestię pochodzenia Burgundów w Skandynawii. Z dzisiejszej perspektywy,wydaje się zasadnym aby odrzucić starożytnych historyków. Pochodzenia Burgundów nie dokumentuje żadna ich własna, lokalna saga. Pliniusz Starszy wspominał jako pierwszy o Burgundiones i opisał go jako część ludu Wandalów. Tacyt nie wymienia tej nazwy. Najważniejszym historycznym doniesieniem o oryginalnych korzeniach Burgundów dostarcza dzieło przygotowane przez geografa Ptolemeusza (2.11) w połowie II wielu. Wg Ptolemeusza, Burgundowie mieszkali na wschód od Semnonów i na północy Lugiów między Wisłą i rzekami tworzącymi zachodnią granicę, oreślonymi jako Suebus ( Odra - Szprewa- Hawela w dolnym biegu), czyli w dzisiejszym zachodniej Polsce i części Brandenburgii.

Tradycja pochodzenia
Burgundowie mieli tradycję skandynawskiego pochodzenia, która znajduje oparcie w toponimii i w szeregu dowodów archeologicznych (Stjerna) i wielu uważa, że ich tradycje są poprawne (np. Musset, str. 62). Źródła rzymskie klasyfikowały Burgundów jako po prostu inny wschodniogermański, i nie wspominały, skąd pochodzą Burgundowie. Być może dlatego że Skandynawia była poza horyzontem najwcześniejszych źródeł rzymskich, w tym Tacyta (który tylko wspomina jeden skandynawskie plemię, Suiones). Pierwsze rzymskie odniesienia umieszczają ich na wschód (tj., nie na rzymskiej stronie) od Renu ( między innymi , Ammianus Marcellinus , XVIII, 2, 15). W Víkingssonar Þorsteins saga ( Saga niejakiego Thorsteina, syna Wikingów), Veseti osiadł na wyspie lub wzgórzu, nazywanej chołmem Borgunda, czyli Bornholmem. Alfred Wielki w swoim tłumaczeniu Orozjusza używa nazwy ziemi Burgenda.

Łagów Lubuski może już nigdy nie odzyskać dawnej świetności


Z wielką przyjemnością co jakiś czas odwiedzam Łagów Lubuski. Wydawało by się że wieś jakich wiele, patrząc na 1,6 tys. mieszkańców. Ale- jeszcze w latach przedwojennych było to znane uzdrowisko, które obecnie ogromnie podupadło. Łagów- podobno perła Ziemi Lubuskiej, wyróżniony np. ujęciem w kolekcji kilkunastu najpiękniejszych panoram przedwojennej Rzeszy (jej reprodukcja- poniżej), to w istocie przykład dewastacji urokliwego miasteczka po II wojnie światowej. Konserwator zabytków chyba spał głębokim snem, gdy asfaltowano zabytkowe brukowane uliczki, gdy zburzono za komuny aż połowę ledwie 120-metrowej starówki w tym miasteczku (tak tak, pod murami zamkowymi także były domy, dziś jest tam parking).

Zabytkowe parady? Już nie dzisiaj. Ulicę zaasfaltowano, jedną pierzeję wioskowej starówki wyburzono.

Pół- legendarny Lech i Sieraków koło Gorzowa


Istnieje wiele zapisów na temat władców epoki pogańskiej, powstałych jednakże już w czasach chrześcijańskich. Stąd, epoka ta klasyfikowana jest jako legendarna, niepewna, nawet jeśli poszczególni władcy wymieniani byli w innych kronikach, jak niezidentyfikowany jednoznacznie władca o imieniu Lech, wymieniony w trzech innych kronikach frankijskich pod datą 805 roku n.e., jako poległy w walce z wojskami Karola Wielkiego.

Istnieje wiele teorii związanych z pochodzeniem pierwszego z władców Lechii. Wg Długosza rodzinną siedzibą Lecha miał być zamek Psary, znajdujący się gdzieś na pograniczu Chorwacji oraz Słowenii, znajdujący się na wysokiej skale i oblany wodami rzeki Guj. Wg kronikarza jeszcze za jego życia widoczne były ruiny zamku nieopodal wsi Psary. Krytycy tej teorii zestawiają ją ze źródłami z tamtego okresu, szczególnie wydarzeniami z czasów Herakliusza (610-647) kiedy to szereg plemion wywędrowało z terenów obecnej Małopolski, a ich przywódców wymieniono z imion. Wodza jednej z tych rodzin, które wyszły z Chrobacji Wielkiej, niejakiego Lochela (Lohela) część autorów utożsamiała z Lechem.


Lechvs Primvs Princeps Poloniae et Insignium Ordinis Aquilae Albae Avthor autorstwa Jana Surmackiego